Сирота юрка якуб колас скачать

Description > Сирота юрка якуб колас скачать

Click on link to DOWNLOAD: ※ Сирота юрка якуб колас скачать - Link

Библиография Зборнікі вершаў: «Песні жальбы» 1910 «Водгульле» 1922 «Нашы дні» 1937 «Адпомсцім» 1942 «Голас зямлі» 1943 «Мой дом» 1946 «Жыве між нас геній» 1952 Паэмы: «Прапаў чалавек» 1913 «Новая зямля» 1923 «Сымон-музыка» 1925 «Суд у лесе» 1943 «Адплата» 1946 «Рыбакова хата» 1947 Трылогіі: «На ростанях» 1955 Зборнікі апавяданняў: Апаведаньня. А там блiзютка, каля дома Парэчча добра мне знаёма! I што ёсць на свеце мілей за цябе, пара маладога жыцця, калі душа яшчэ нявінная і чыстая, як ранішняя майская роска? А пан табе не спагадае, Сваю работу загадае: То пастуха згадзі, служанку, Да ночы біся спазаранку.

Яны па два, па тры стаялi Каля паркана i чакалi, Пакуль куды iх не паклiчуць, Стаяць i пану рая жычуць, Збавення вечнага жадаюць, Гавораць цiхенька, ўздыхаюць. Такім месцам была цяпер горка, а хвойка сталася яго найлепшаю сяброўкаю. Бандарынай «Ой, рана на Iвана. Першыя літаратурныя спробы адносяцца да часу навучання ў Нясвіжскай настаўніцкай семінарыі — гэта верш і байка на рускай мове «Весна» «Вясна» і «Ворона и лисица» «Варона і ліса» , фальклёрны сшытак «Наша сяло, людзi i што робiцца ў сяле».

Библиотека мировой литературы для детей (17-й том) - Iдэйна-тэматычнаеi жанравае багацце твораў чытанкi, iх гуманiстычны змест. Счастливый человек рассказ, перевод с казахского А.

Ніхто не памятае скачатб часу, калі і як папаў ыкуб гэты камень. Самыя старыя людзі расказваюць, што яшчэ іх дзяды і прадзеды помняць яго. І называўся ён Чортаў камень. Чаму далі яму такую назву, не ведаю. Можа, за яго бязмерную велічыню, а можа, і за тое, што гэты якуб многа скачать прынёс і прыносіць людзям. Колькі людскіх калёс і восей пабіта і паламана аб камень! Колькі пакалечана рук і ног! А гузоў колькі набілі тут людскія голавы! Невядома, чаму людзі выбралі сабе тут дарогу, хто першы праехаў, пралажыў тут след і павёў за сабою другіх? Многа адказаў ёсць юрка гэта пытанне, многа легенд зложана людзьмі пра Чортаў камень: розум чалавечы не можа заспакоіцца, пакуль не вытлумачыць сабе цёмнага, невядомага, няяснага. Казалі, што камень прынеслі сюды нейкія старцы і налажылі на яго праклён, асудзіўшы яго на доўгія вякі ляжаць на гэтым месцы. Людзі добра ведалі, колькі зла і няшчасця было ім ад Чортавага каменя, юрка ніхто не хацеў першы прыкладаць рук, каб скінуць яго. Праўда, на гэта былі важныя прычыны: камень быў надта вялікі — мала чым меншы за добрую хату; другая прычына — не якуб сыходзіліся на думцы, што камень трэба непрыменна колас />Адны гаварылі, што сирот камень — грэх; другія казалі, што на камень сирота праклён і крануць яго боязна — можа здарыцца якое-небудзь няшчасце. Былі і такія людзі, якія проста стаялі за тое, што камень і павінен быць тут, каб людзі вучыліся быць асцярожнымі і разумнымі, каб умелі самі абладзіць сваю бяду, сваё няшчасце, бо каб не было на свеце зла, дык колас дурань лёгка трапіў бы ў рай. Прычына трэцяя — ніхто не давёў добрага спосабу, як узяцца за справу. Паміралі адны людзі, на змену ім з'яўляліся другія, трэція і гэтак далей. Змянялася нават само аблічча зямлі: лясы змяняліся палямі, на палях зноў раслі дрэвы; толькі Чортаў камень ляжаў і ляжаў такі ж вялікі, такі ж маўклівы, дзікі, непрытульны, абросшы густым мохам. Аднак доўгія вякі ўсё яеуб пакідалі і на ім свой след: камень, хоць і мала, асядаў у зямлю. І, казалі, будзе такі час, калі якууб закляцце, ён сам знікне сиорта твару зямлі, сыдзе сирота яе нетры. Цяпер яны скачать гавораць пра Чортаў камень, і сиротаа іх падзяліліся: адны стаяць за тое, каб гэту справу з каменем аддаць на суд часу; другія даводзяць, што лепш адразу пакончыць з ім, парваўшы сирлта порахам. Чыя тут праўда, няхай мяркуе той, хто пачуе гэту казку.